درس هفتادويكم امام شناسي

 

@پاداش منتظران /قسمت اول

 

 

 

 

بجاست كه در اين بخش از فصل انتظار، از فضيلت و رتبه بي نظير جرعه نوشان جام انتظار 

 

سخن بگوييم و نمونه هايي از كلمات پيشوايان دين را بياوريم.

 

امام صادق(عليه السلام) فرمود:

 

«خوشا به حال شيعيان قائم ما (اهل‌بيت)، آنها كه در دوران غيبت او، ظهورش را انتظار دارند و در ايام ظهورش سر به فرمان او مي‌آورند. آنها دوستان خدايند كه هيچ ترس و اندوهي براي ايشان نخواهد بود.» (1 )

 

و چه افتخاري از اين برتر كه مدال دوستي پروردگار را بر سينه دارند. و چرا بايد گرفتار غم و 

 

اندوه شوند و حال آنكه زندگي و مرگ آنها ارزشي گران پيدا كرده است.

 

امام سجاد(عليه السلام) فرمود:

 

«كسي كه در زمان غيبت قائم ما بر ولايت ما استوار باشد خداوند پاداش هزار شهيد از شهداي جنگ بدر و احد را به او خواهد داد.» ( 2 )

 

آري آنان كه در دوران غيبت بر ولايت امام زمان خود باقي بمانند و عهد و پيمان خود با آن 

 

بزرگوار را استوار دارند مانند رزمندگاني هستند كه در ركاب پيامبر(صلي الله عليه و آله وسلم) 

 

به نبرد با دشمنان خدا پرداخته و در آن صحنه به خون خود غلطيده اند!

 

منتظراني كه جان بر كف به انتظار ياري فرزند رسول خدا(صلي الله عليه و آله وسلم) 

 

ايستاده‌اند از هم اكنون در خيمه جنگ و در كنار امير جبهه حق هستند.

 

امام صادق(عليه السلام) فرمود:

 

«اگر كسي از شما (شيعيان) بميرد در حالي كه منتظر امر (فرجِ امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) باشد همانند كسي است كه در كنار قائم(عجل الله تعالي فرجه الشريف) و در خيمه اش بوده است! سپس اندكي درنگ كرد و فرمود: نه بلكه مانند كسي است كه در كنار حضرت جنگيده و شمشير زده است! سپس فرمود: نه به خدا قسم؛ بلكه مثل كسي است كه در كنار رسول  خدا(صلي الله عليه و آله وسلم) به شهادت رسيده باشد.» ( 3 )

 

اين گروه همان جماعتي هستند كه قرن‌ها پيش، پيامبر بزرگ خدا آنها را برادران و رفقاء خود 

 

خوانده است و دوستي و مودّت قلبي خود را نسبت به ايشان اعلام كرده است.

 

1. كمال الدين، ج 2، باب 33، ح 54، ص 39.

2. همان، ج 2، باب 31، ح 6، ص 592.

3. بحارالانوار، ج 52، ص 126

 

سايت ازمون مجازي فرهنگيان